Skoda 1000 MB zbliża się do sześćdziesiątki. Zadebiutowała bowiem w marcu 1964 roku. W Polsce nazywano ją dodatkowo „tysiąc małych błędów”. Ale mimo tego przydomka była pragnieniem wielu naszych kierowców, w czasach jeżdżących po drogach Syrenach, Warszawach czy Wołgach.
Skoda 1000 MB była następcą modelu Octavia. Była też pierwszą Skodą z napędem na tylną oś, silnikiem umieszczonym z tyłu i samonośną konstrukcją nadwozia. W czasach swojej świetności ten czterodrzwiowy samochód był jednym z najlepszych pojazdów w klasie do jednego litra pojemności. Ustanawiał też nowe standardy w dziedzinie komfortu, osiągów i technologii. Nowa fabryka, nowy design pojazdu, najbardziej zaawansowany w tamtym czasie silnik w swojej klasie – wiosną 1964 roku, 1000 MB była rewolucją dla marki Skoda.
Dzięki „odwadze” ówczesnych decydentów związanych z motoryzacją i kadry inżynierskie Skoda 1000 MB była dla firmy kamieniem milowym w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku. Obranie zupełnie nowego kursu w konstrukcji opłaciło się – model stał się bestsellerem w Czechosłowacji i za granicą, trwale wzmacniając pozycję marki na rynkach europejskich i kształtując strategię modelową czeskiego producenta aż do lat osiemdziesiątych. Od kwietnia 1964 roku do sierpnia 1969 roku wyprodukowano około 443 000 egzemplarzy modelu. Ponad połowa z nich była przeznaczona na eksport, trafiając nawet do Nowej Zelandii i Australii.
Skoda 1000 MB jest teraz jednym z najpopularniejszych klasycznych aut czeskiej marki. Inicjały „MB” oznaczają miasto Mladá Boleslav, miejsce głównej siedziby marki Skoda, a liczba „1000” to pojemność skokowa jednolitrowego silnika. 1000 MB była oferowana w wielu wersjach: poza podstawową, od 1966 roku występowały wersje o zwiększonych osiągach, a także elegancka odmiana 1000 MBX – dziś szczególnie popularny model wśród kolekcjonerów.
Jednocześnie Skoda 1000 MB wyznaczała standardy w zakresie innowacyjnych technologii napędu i silników. Skoda była pierwszym europejskim producentem samochodów, który wykorzystywał proces odlewania aluminium w wytwarzaniu bloku silnika. Metodę tę stosowano również przy produkcji czterostopniowej skrzyni biegów. Skoda przywołała tu sposób produkcji rozwinięty w 1922 roku przez czeskiego inżyniera Josefa Poláka.
Czterocylindrowy silnik OHV chłodzony cieczą, umieszczony za tylną osią, dawał moc 37 KM. Pojemność silnika wynosiła 998 cm³. Nowoczesna technologia w połączeniu z niewielką masą pojazdu (tylko 755 kg) zapewniały niskie zużycie paliwa na poziomie 7-8 litrów na 100 km. Prędkość maksymalna auta wynosiła 120 km/h. W 1968 roku moc silnika zwiększono do 43 KM.
Przed rozpoczęciem seryjnej produkcji poddano Skodę 1000 MB próbom wytrzymałościowym. W 1962 roku 50 pojazdów testowych pokonało 1,6 mln kilometrów w różnych strefach klimatycznych, m.in. po drogach Związku Radzieckiego.
Ze swoimi kompaktowymi wymiarami (4,17 m długości, 1,62 m szerokości i 1,39 m wysokości), Skoda 1000 MB zapewniała wygodne warunki podróżowania całej rodzinie. Auto zyskiwało sobie sympatyków także funkcjonalnością, mając m.in. indywidualnie składane siedzenia, 220-litrowy bagażnik z przodu pojazdu, pod którym wygospodarowano miejsce na koło zapasowe. (Opr. KOJ)
- Źródło: Skoda Auto Polska
- Zdjęcia: Skoda, Jerzy Kozierkiewicz
