Minęło 20 lat od rynkowego debiutu Renault Twingo. W 1993 roku ten niezwykły samochód segmentu A okazał się jednym z najbardziej oryginalnych pojazdów ostatniej dekady XX wieku.
Idea budowy ekonomicznego, miejskiego samochodu marki Renault, mniejszego od modeli 4 i 5 narodziła się już w połowie lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku. W kwietniu 1979 roku projektanci z działu Service Style Automobile Renault rozpoczęli realizację programu VBG (Véhicule Bas de Gamme).
Jego kolejne etapy, czyli tworzenie koncepcyjnych prototypów trwały przez lata osiemdziesiąte. Całkowicie nową ideą było jednobryłowe nadwozie samochodu, tzw. „monospace”, kojarzące się ze znacznie większym projektem, czyli tworzonym wówczas Renault Espace. Nowy pojazd miał kojarzyć się z sympatycznym domowym zwierzakiem, ulubieńcem całej rodziny.
Minimalne gabaryty – maksymalna przestrzeń
Znakomitą widoczność, przydatną na zatłoczonych ulicach wielkich metropolii zapewniła autu duża przednia szyba samochodu, oczyszczana długą, pojedynczą wycieraczką. Opadająca ku przodowi linia bocznych szyb dodawała karoserii dynamiki. Poza jednobryłowym nadwoziem istotną innowacją Twingo był kokpit z centralnie umieszczonymi wskaźnikami.
Pojazd miał długość 3433 mm, szerokość 1630 mm, wysokość 1423 mm i rozstaw osi 2430 mm. Zespołowi projektantów przyświecała zasada „minimalne gabaryty – maksymalna przestrzeń”. Nie było to łatwe zadanie, zwłaszcza, że priorytetem było zapewnienia kierowcy i pasażerom najwyższego poziomu bezpieczeństwa.
Przełomową nowością w klasie aut miejskich była przesuwana tylna kanapa. Zakres jej regulacji (170 mm) umożliwiał zwiększenie pojemności bagażnika ze 168 do 261 litrów lub przestrzeni dla pasażerów jadących z tyłu.
W projekcie przyszłego Twingo niezwykle istotną rolę odgrywał kolor oraz faktura. Opracowano nowe gatunki tworzyw sztucznych w pastelowych odcieniach. Dział marketingu Renault oszacował bowiem, że ponad 60% potencjalnych klientów będą stanowiły kobiety. Prognozy okazały się trafne. Do dziś zresztą panie stanowią największą grupę nabywców Twingo.
Od lata 1991 roku przez kolejne kilkanaście miesięcy ponad 40 prototypów pokonało dystans 3 milionów kilometrów. Pojazdy przeszły mordercze próby we wszystkich warunkach klimatycznych i drogowych. Pomyślnie zakończył się również test zderzeniowy auta.
Udany debiut
Renault Twingo po raz pierwszy zaprezentowano 5 października 1992 roku podczas Mondial de l’Automobile w Paryżu. Pojazd wzbudził ogromne zainteresowanie mediów oraz zwiedzających. W ciągu zaledwie kilku dni zebrano już 2240 zamówień.
Seryjna produkcja oraz sprzedaż Renault Twingo rozpoczęła się w kwietniu 1993 roku. Wówczas segment A stanowił 10% rynku, po wprowadzeniu Twingo, w ciągu roku zwiększył się do 11,2%.
Renault Twingo wzbudzało sympatię i wyróżniało się oryginalnym stylem. Awangardowa karoseria kryła tradycyjną, dobrze sprawdzoną technikę. Początkowo model miał wyłącznie benzynowy silniki C3G o pojemności 1239 ccm i mocy 54 KM przy 5300 obr./min. Rozrząd był napędzany za pomocą łańcucha. Standardem była 5-biegowa skrzynia manualna. W przednim niezależnym zawieszeniu zastosowano kolumny resorujące McPhersona, z tyłu – belkę skrętną. Renault Twingo 1.2 rozwijało prędkość 151 km/h, a od 0 do 100 km/h przyspieszało w ciągu 14 sekund. Średnie spalanie wynosiło ok. 6,8 l/100 km. Zbiornik paliwa mieścił 40 litrów. Seryjnie pojazd wyposażono w opony o wymiarze 145/70SR13 na stalowych obręczach. Później ofertę wzbogacono o obręcze z lekkich stopów oraz elektrycznie podnoszone szyby, klimatyzację i skórzaną tapicerkę.
W listopadzie 1993 roku po drogach Europy jeździło już 100 tys. egzemplarzy Twingo. Uruchomiono również produkcję w Hiszpanii. Pojazdy przeznaczone na rynki Ameryki Południowej pochodziły w kolumbijskiej wytwórni w Envigado.
Dorastanie
Twingo zmieniało się. W 1994 roku turkusowe elementy wnętrza samochodu zastąpiono granatowymi. Za dopłatą układ hamulcowy wyposażono w system ABS. Jesienią 1994 roku na Salonie Samochodowym w Paryżu debiutowało Twingo Easy z półautomatyczną skrzynią biegów. Nowością była linia wyposażeniowa Pack z elektrycznie sterowanymi szybami i lusterkami oraz centralnym zamkiem z pilotem, sterowanym na podczerwień.
W 1995 roku pojawiła się seria limitowana Kenzo, dostępna z aluminiowymi obręczami, montowanymi na oponach o średnicy 14 cali. W połowie dekady Renault zaprezentowało kilka nowych wersji specjalnych, jak np. wyposażona w manualną klimatyzację Alizé oraz Benetton Edition. W lipcu 1996 roku wprowadzono silnik D7F o pojemności 1149 ccm i mocy 60 KM, zasilaną wielopunktowym wtryskiem paliwa. Nowością była trójstopniowa skrzynia automatyczna Twingomatic. Modele na rok 1997 oferowano już z nową tapicerką i gamą lakierów oraz seryjnym airbagiem kierowcy, nieco później dodano także poduszkę powietrzną dla pasażera.
W Polsce i Europie
Od chwili wprowadzenia na rynek Renault Twingo były obecne także w Polsce. W połowie dekady polscy klienci zakupili 931 egzemplarzy Twingo, co oznaczało ósme miejsce w klasie. W 1996 roku oferowano przeznaczoną na nasz rynek serię Zet z wyposażeniem odpowiadającym opcji Pack.
Dużą popularnością model cieszył się w Szwajcarii, rekordy popularności bił w Austrii, Belgii, Holandii oraz we Włoszech. 30 czerwca 1997 roku francuski zakład we Flins opuścił milionowy egzemplarz Twingo.
Jesienią 2000 roku przeprowadzono pierwszy lifting nadwozia. Renault Twingo 1.2 16V rozwijało prędkość maksymalną 168 km/h. Przyspieszenie 0-100 km/h trwało zaledwie 11 sekund. W cyklu miejskim auto zużywało 7,6 l/100 km, 5,8 l/100 km w cyklu mieszanym i 4,8 l/100 km poza miastem. Do seryjnego wyposażenia Twingo wprowadzono EBV – system zwiększający ciśnienie w układzie hamulcowym podczas awaryjnego hamowania. Nowością było elektrohydraulicze wspomaganie kierownicy.
W kwietniu 2001 roku elektronicznie sterowana, zautomatyzowana skrzynia mechaniczna Quikshift zastąpiła przekładnię automatyczną Twingomatic oraz Twingo Easy z automatycznym sprzęgłem. W latach 2003-2004 na rynkach UE pojawiło się kilka nowych, bogato wyposażonych odmian, m.in. Oasis i Kiss Cool oraz Campus, Génération i Kenzo.
Druga generacja
W połowie pierwszej dekady nowego stulecia inżynierowie oraz styliści z centrum projektowo-badawczego Renault Technocentre RSAS w Guyancourt pracowali już nad drugą generacją modelu. 28 czerwca 2007 roku fabrykę we Flins opuścił ostatni z 2 478 648 egzemplarzy pierwszej generacji Renault Twingo. W Kolumbii kontynuowano montaż do sierpnia 2012 roku.
Od 2007 roku na rynkach Europy, w tym również w salonach Renault w Polsce, są dostępne Twingo II. Po raz pierwszy zaprezentowano je 30 września 2006 roku podczas Mondial de l’Automobile w Paryżu jako Twingo Concept z innowacyjnym, turbodoładowanym silnikiem benzynowym 1.2 TCE (TurboCharged Efficiency) o mocy 100 KM.
Nowy pojazd, zbudowany na płycie podłogowej Clio II, jest większy od poprzednika. Poza znanymi już silnikami benzynowymi 1.2/75 KM 16V wprowadzono szereg nowych jednostek, jak 1.2 TCE oraz niezwykle oszczędne i dynamiczne diesle 1.5 dCi o mocy od 65 do 85 KM z wysokociśnieniowym wtryskiem paliwa Common Rail. Znakomite osiągi oferują wersje Twingo RS i Gordini RS ze 133-konnym silnikiem 1.6.
W 2010 roku wersja RS otrzymała rajdową homologację FIA w Klasie R2. To pierwsze wyczynowe Twingo w dwudziestoletniej historii modelu. W 2012 roku debiutowało Twingo R.S. R2 Evo z silnikiem 1.6 o mocy 190 KM.
Jesienią 2011 roku drugą generację Twingo poddano liftingowi nadwozia, m.in. zmieniając wygląd przodu samochodu, który odpowiada teraz nowemu wizerunkowi marki – z dużym logo umieszczonym na tle czarnego pasa przedniego. Elementy tego designu odnajdziemy dzisiaj w najnowszych modelach Renault: Clio, Scenic, Fluence czy Captur.
Źródło: Renault Polska
Zdjęcia: Renault, Autopodroze.pl
