Podczas Międzynarodowej Wystawy Samochodów i Motocykli (IAMA) w Berlinie w lutym 1936 r., Mercedes-Benz zaprezentował model 170 V (W 136). Był to najlepiej sprzedający się samochód osobowy tej marki przed II wojną światową.
Mercedes-Benz 170 V to początek historii prawdziwego sukcesu: dokładnie 50 lat po tym, jak Carl Benz i Gottlieb Daimler skonstruowali swój samochód, pojawił się zaawansowany technicznie, efektowny model – i szybko zdobył status bestsellera, zapewniając producentowi czołową pozycję wśród pojazdów klasy średniej. 170 V powstał w liczbie 140386 egzemplarzy.
W chwili rynkowego debiutu w marcu 1936 r. 170 V był dostępny aż w 6 wersjach osobowego nadwozia: jako 2- i 4-drzwiowa limuzyna, otwarta limuzyna, 2-drzwiowy otwarty wariant turystyczny (w 1938 r. zastąpiony odmianą 4-drzwiową), Cabriolet B oraz 2-miejscowy roadster. W maju 1936 r., 2 miesiące po premierze, do tej szerokiej gamy dołączył sportowy, a zarazem elegancki Cabriolet A.
Cele projektantów 170 V zostały jasno określone. Model, wyposażony w 4-cylindrowy silnik, miał być tańszy, a zarazem nowocześniejszy od 6-cylindrowego 170 (W 15, 1931-1936 r.). Jednocześnie miał w pełni odzwierciedlać wszystkie wartości marki spod znaku trójramiennej gwiazdy. Nowy samochód charakteryzował się nowoczesnymi, płynnymi liniami, wyraźnie dystansując się od starszych pojazdów. Oprócz 170 V (litera „V” oznaczała silnik montowany z przodu) podczas berlińskich targów zaprezentowano także model 170 H (W 28). Auto mialo tę samą jednostkę napędową, ale zamontowaną z tyłu. Wersja 170 H została przyjęta znacznie gorzej niż jego odpowiednik z silnikiem z przodu. W 1939 r. wstrzymano jego produkcję, wypuszczając na rynek zaledwie 1507 egzemplarzy.
W fazie testów 4-cylindrowa jednostka M 136 miała początkowo pojemność 1,6 litra. Na krótko przed rozpoczęciem seryjnej produkcji podjęto jednak decyzję o zwiększeniu jej do 1,7 litra, tak aby wygenerować wyższy moment obrotowy. Motor osiągał moc 28 kW (38 KM). Aby uzyskać odpowiednią kulturę pracy, silnik został zamocowany na gumowych łożyskach. Doceniano go za prostą konstrukcję, harmonijną pracę i niezawodność. Tak w branżowym czasopiśmie „Motor und Sport” (wydanie nr 34/1936) opisano wrażenia z jazdy 170 V: „Silnik pracuje tak cicho, a tłumienie drgań jest tak skuteczne, że aż trudno odgadnąć, że pod maską jest jednostka o 4 cylindrach”. Czterobiegowa przekładnia początkowo miała zsynchronizowane trzeci i czwarty bieg. Od 1940 r. montowano już skrzynię w pełni zsynchronizowaną.
„Kręgosłupem” 170 V była solidna rama z owalnych rur, w kształcie litery X. W porównaniu do ramy o przekroju zbliżonym do prostokąta, zastosowanej w modelu 170, waga spadła o 80 kg, i to przy jednoczesnym wzroście sztywności. Zwiększony rozstaw osi i przesunięcie silnika do przodu sprawiły, że tylne siedzenia – zamontowane niżej niż wcześniej – można było przemieścić w lepiej resorowany obszar, przed łamaną tylną osią. W niezależnym zawieszeniu przednich kół wykorzystano zestawy poprzecznych resorów piórowych i amortyzatory typu dźwigniowego. Sporą zaletą podczas jazdy po kiepskich drogach był 20,5-centymetrowy prześwit. Nadwozie miało mieszaną konstrukcję, z drewnianą ramą i blaszanym poszyciem.
Z biegiem lat Mercedes-Benz 170 V był starannie modyfikowany. Od 1937 r. zmieniono w niewielkim stopniu kąt nachylenia osłony chłodnicy i umieszczono w niej wlew płynu chłodzącego. W 1938 r. w ofercie pojawił się zbudowany na bazie 170 V lekki pojazd użytkowy (LUV), przeznaczony na potrzeby policji i wojska. Już w czasie wojny, w 1943 r. rozpoczęto wytwarzanie wersji na gaz drzewny (G 136), spalającej 24 kg węgla drzewnego. Pojazd wyposażony w takie zasilanie mógł pokonać 100-130 km.
Reklama Mercedesów w przedwojennym miesięczniku „Auto” z 1937 r.
Do 1942 r., kiedy to całkowicie Mercedes przerwał produkcję samochodów osobowych, zbudowano 91048 egzemplarzy modelu 170 V. W tamtym czasie był to więc najczęściej kupowane auto tej marki. Ponownie produkcję czterodrzwiowego modelu 170 V uruchomiono w zakładach Sindelfingen w lipcu 1947 r. i był to pierwszy osobowy Mercedes wytwarzany po wojnie. Do 1953 r., wyprodukowano jeszcze 49367 sztuk, a po uwzględnieniu 170 D i 170 Db było to 83190 sztuk.
Źródło i zdjęcia: Mercedes-Benz Polska
